کاربرد آزمون فرضیۀ فازی در تحلیل شکاف برخی متغیرهای مربوط به پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان

نوع مقاله : دعوت شده

نویسندگان

1 دانشکده فنی، دانشگاه تهران

2 گروه روانشناسی و مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه اراک

3 کارشناس ارشد تحقیقات آموزشی، دانشگاه خوارزمی

20.1001.1.27174409.1399.3.1.1.6/DOR

چکیده

توجه به نقش متغیرهای روان‌شناختی در عملکرد ریاضی دانش آموزان، پیامدهای مهمی در پیشرفت تحصیلی آن‌ها در درس ریاضی دارد. بنابراین پژوهش حاضر، باهدف بررسی عملکرد ذهنیت فلسفی، خلاقیت، خود کارآمدی ریاضی، خود پنداره ریاضی و پیشرفت ریاضی دانش آموزان انجام شده است. چون متغیرهای مورد بررسی اساساً نادقیق هستند، مشاهدات حاصل نیز به صورت نادقیق گزارش شده‌اند، و بنابر این در تحلیل داده‌ها از روش‌‌های آمار فازی استفاده شده است. جامعه‌ی آماری، دانش آموزان پسر سال سوم رشته تجربی شهرستان مرند بودند که از بین آن‌ها 103 دانش آموز به چهار پرسشنامه (ذهنیت فلسفی، خود کارآمدی ریاضی، خلاقیت و خودپنداره ریاضی) پاسخ دادند. همچنین در یک آزمون پیشرفت ریاضی شرکت کردند. از آزمون‌های فازی، به روش مبتنی بر فاصله‌های اطمینان فازی، به منظور بررسی سؤال پژوهش استفاده شد. نتایج آزمون‌ها نشان دادند که خودکارآمدی ریاضی و خلاقیت دانش آموزان در حدِّ متوسط به بالا (مطلوب)، و ذهنیت فلسفی و عملکرد ریاضی از متوسط به پایین (نامطلوب) و خودپنداره ریاضی دانش آموزان در حد متوسط ارزیابی می‌شود. روش پیشنهادی، عمومیت دارد و برای هر مقطع و رشته تحصیلی قابل تعمیم است. از این یافته‌ها می‌توان در زمینه‌ی برنامه ریزی جهت پیشرفت دانش آموزان در درس ریاضی استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها


[1] اسمیت، فیلیپ، جی. (۱۳۹۰). فلسفه آموزش و پرورش ترجمه سعید بهشتی فسایی مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
 
[2] اسمیت، فیلیپ، جی. (۱۳۷۹). ذهنیت فلسفی در مدیریت، ترجمه محمدرضا بهرنگی ، تهران: گلچین.
 
[3] سبز علی جماعت، فرزانه. (۱۳۹۱). مطالعه تاثیر ذهنیت فلسفی بر پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان تیزهوش مقطع متوسطه استان البرز. پایان نامه کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی درسی، دانشگاه پیام نور تهران.
 
[4] صدق پور ،صالح؛ دماوندی، بهرام و رعدی، اصغر (۱۳۹۶). باز ساخت، رواسازی، پایاسازی و هنجاریابی مقیاس خودپنداره ریاضی. فصلنامه اندازه گیری تربیتی، ۸(۳۰)، صص ۱۹-۴۵.
 
[5] ضیاء نژاد شیرازی، آسیه و قلتاش، عباس. (۱۳۹۷). بررسی نقش تغییرات محتوایی برنامه درسی بر عملکرد دانش آموزان کلاس چهارم ابتدایی در آزمونهای بین المللی تیمز شهر شیراز، رهیافتی نو در مدیریت آموزشی ۹(۴)، صص۱۲۷-۱۴۶.
 
[6] قاسمی، فرشید و ،اقلیدس، طاهره. (۱۳۸۴). بررسی تأثیر آموزش درس پرورش خلاقیت در کودکان به افزایش خلاقیت دانش آموزان دختر سال دوم کودکیاری هنرستانهای شیراز، فصل نامه نوآوریهای آموزشی، ۱۳، ۸۴-۵۸.
 
[7] کسیانی ،نازیلا و زارعی، حیدر علی. (۱۳۹۸). رابطه سواد خواندن با عملکرد ریاضی و علوم در دانش آموزان دختر در آزمون تیمز. فصلنامه علمی پژوهشی علوم روانشناختی، ۱۸ (۷۴)، صص ۲۵۷-۲۶۴.
 
[8] نوری، سوده؛ فیاض، ایراندخت و سیف، اصغر. (۱۳۹۲). تأثیر ذهنیت فلسفی بر توانایی حل مسائل ریاضی دانش آموزان سال سوم راهنمایی شهر همدان به تفکیک جنسیت. تفکر و کودک ۴ (۷)، صص ۱۳۹-۱۲۱.
 
[9] Anjum, R. (2006). The Impact of self-efficacy on Mathematics Achievement of primary school children, Pakistan Journal of Psychological Research, 21, 61-78, 2006.
 
[10] Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York, Freeman/Times Books.
 
[11] Chachi, J., Taheri, S.M. (2011). Fuzzy confidence intervals for mean of Gaussian fuzzy random variables, Expert Systems with Applications, 38, 524H-5244.
 
[12] Chachi, J., Taheri, S.M., Virrtl, R. (2012). Testing statistical hypotheses based on fuzzy confidence interval, Austrian Journal of Statistics, 41, 267-286.
 
[13] Gao, J. (2020). Sources of mathematics self-efficacy in Chinese students: A mixed-method study with q-sorting procedure. International Journal of Science and Mathematics Education, 18(4), 713-732.
 
[14] Gruber, H. E., Biideker, K. (Eds.). (2006). Creativity, psychology and the history of science (Vol. 245). Springer Science Business Media.
 
[15] Jain, S., Downson, M. (2009). Mathematics anxiety as a function of multidimen- sional self-regulated and self-efficacy. Contemporary Educational Psychology, 34, 240-249.
 
[16] Marsh, H.W., Pekrun, R., Parker, P.D., Murayama, K., Guo, J., Dicke, T., Arens, A.K. (2019). The murky distinction between self-concept and self-efficacy: Be- ware of lurking jingle-jangle fallacies. Journal of Educational Psychology, 111, 331-353.
 
[17] Neubauer, A.C. (2004). Processing speed, intelligence, creativity and school per- formance: Testing of causal hypotheses using structural equation models, Intelli- gence, 32, 573-589,
 
[18] Pajares, F., Miller, M. D. (1995). Mathematics self-efficacy and mathematics performances: The need for specificity of assessment. Journal of Counseling Psy- chology, 42(2), 190.
 
[19] Phan, H. P. (2011). Interrelations between self-efficacy and learning approaches: A developmental approach. Educational Psychology, 31(2), 225-246.
 
[20] Prat-Sala, M., Redford, P. (2012). Writing essays: Does self-efficacy matter? The relationship between self-efficacy in reading and in writing and undergraduate stu- dents’ performance in essay writing. Educational Psychology, 32(1), 9-20.
 
[21] Raudsepp, E. (1999). Creative Growth Games. New York: Putnam.
 
[22] Shavelson, R. J., Hubner, J. J., Stanton, G. C. (1976). Self-concept: Validation of construct interpretations. Review of Educational Research, 46, 407—441.
 
[23] Sterenberg, R.J. (2001). Handbook of Human Intelligence, Cambridge University Press.
 
[24] Wilkins, J.M. (2004). Mathematics and science self-concept: An international investigation. Journal of Experimental Education, 72, 331- 346.
 
[25] Zimmerman, B. J. (2000). Self-efficacy: An essential motive to learn. Contem- porary Educational Psychology, 25(1), 82-91.