الگوریتم EM ابزاری قدرتمند برای برآورد بیشترین درستنمایی مبتنی بر داده های ناقص است و در اغلب کتاب های استنباط آماری نیز مطرح شده است. در اینجا معنی کلمه « ناقص » حالتی کلی دارد و در موقعیت های متفاوت می تواند به معانی گوناگونی ( مانند داده های گم شده، داده های بازه ای، مشاهدات سانسور شده و نظایر آنها ) دلالت داشته باشد. این مقاله کاربردی جدیدی از الگوریتم EM را مطرح می سازد که در آن منظور از داده های ناقص داده‌های نادقیق / مبهم /فازی هستند. بر اساس این نوع داده های مبهم، در این مقاله برآورد بیشینه درستنماییِ پارامتر توزیع نمایی به کمک الگوریتم EM در قالب یک مثال عددی محاسبه شده است و این مثال می تواند به منظور فهم مطلب و نیز استفاده از الگوریتم EM در مثال ها / حالت های پیچیده تر، برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی مبتنی بر مشاهدات فازی مفید باشد.
)
