زاده نظریه مجموعه های فازی را به عنوان تعمیمی از مجموعه های معمولی (دقیق) معرفی نمود. این مجموعه ها برای مدل سازی مفاهیم مبهم که به وفور در مسایل واقعی وجود دارند بکار برده می شوند. این نظریه راه را برای ایجاد نظریه های دیگری که کم وبیش همین ادعا را دارند گشود. هریک از این نظریه ها را می توان تعمیمی از نظریه مجموعه های فازی دانست. بعضی از مهمترین آن ها شامل مجموعه های بازه ای مقدار، مجموعه های فازی شهودی، مجموعه های فازی نوع ٢، مجموعه های فازی چندگانه، مجموعه های فازی مردد و مجموعه های نوتروسوفیک می شود.
)
